بيگ بنگ/ به اين پديده مي گوييم دژا- وو (Deja vu ) معني تحت اللفظي اين کلمه فرانسه «قبلا ديده شده» است.
توضيح رايج امروزين روان شناسان درباره اين پديده، بروز اشتباه در فرايند حافظه انسان است، به اين معني که وقتي صحنه اي را مي بينيم اين صحنه به حافظه کوتاه مدت ما سپرده مي شود و در هر لحظه ذهن ما چند ثانيه پيش تر را از روي حافظه کوتاه مدت به خاطر مي آورد ( وگرنه نمي تونستيم آن صحنه را لحظه به لحظه دنبال کنيم ) اما گاهي اوقات اين عملکرد به نحوي انجام مي شود که گويي تصاوير چند لحظه پيش از حافظه طولاني مدت بازخواني مي شود و بنابراين تصور مي کنيم اتفاقي که چند لحظه پيش تر افتاده در گذشته اي دور رخ داده و ما مشغول به خاطر آوردن آن از روي حافظه طولاني مدتمان هستيم.
به همين دليل هست که هميشه حس جست و جو براي خاطره اي دور دست در چنين لحظاتي بسيار قوي است و مدام داريم با خودمام مي گوييم « اين صحنه را قبلا کجا ديده بودم؟ ». هر چند هرگز نمي توانيم زمان و مکان دقيق بروز اين خاطره ي قديمي دروغين را دقيقا به خاطر بياوريم. درباره نحوه دقيق عملکرد مغز ( مثلا اينکه مغر ما پيش از درک هر لحظه آن را از حافظه کوتاه مدت بازخواني مي کند يا اينکه پيش از بازخواني از حافظه کوتاه مدت جريان زمان را به عنوان يک خاطره در جريان درک مي کند) بحث هاي زيادي وجود دارد، اما چيزي که فعلا روشن است، اين است که دژا-وو ربطي به روشن بيني و آينده نگري ندارد.
تقريبا دو سوم مردم جهان با چنين تجربه اي رو به رو مي شوند، پس نبايد نگران خراب شدن مغزتان باشيد. بررسي هاي روانپزشگان براي يافتن رابطه اي معني دار ميان بروز دژا-وو و اختلالاتي مثل اسکيزوفرني و عصبي بودن نيز هيچ نتيجه اي نداشته و ارتباطي ميان اين پديده با چنين اختلالاتي وجود ندارد. تنها عارضه مغزي که ممکن است با دژا-وو مرتبط باشد حمله صرع در ناحيه گيجگاهي مغز است. اغلب مردم در زندگي خود با دوره هاي ملايم حملات صرع رو به رو مي شوند ( که به معني ابتلا صرع نيست) و اين حملات هم لزوما به معني غش کردن و عوارض رفتاري ظاهري نيستند. دژا-وو مي تواند نشانه بروز چنين حملات زودگذر و خفيفي باشد.
توضيح رايج امروزين روان شناسان درباره اين پديده، بروز اشتباه در فرايند حافظه انسان است، به اين معني که وقتي صحنه اي را مي بينيم اين صحنه به حافظه کوتاه مدت ما سپرده مي شود و در هر لحظه ذهن ما چند ثانيه پيش تر را از روي حافظه کوتاه مدت به خاطر مي آورد ( وگرنه نمي تونستيم آن صحنه را لحظه به لحظه دنبال کنيم ) اما گاهي اوقات اين عملکرد به نحوي انجام مي شود که گويي تصاوير چند لحظه پيش از حافظه طولاني مدت بازخواني مي شود و بنابراين تصور مي کنيم اتفاقي که چند لحظه پيش تر افتاده در گذشته اي دور رخ داده و ما مشغول به خاطر آوردن آن از روي حافظه طولاني مدتمان هستيم.
به همين دليل هست که هميشه حس جست و جو براي خاطره اي دور دست در چنين لحظاتي بسيار قوي است و مدام داريم با خودمام مي گوييم « اين صحنه را قبلا کجا ديده بودم؟ ». هر چند هرگز نمي توانيم زمان و مکان دقيق بروز اين خاطره ي قديمي دروغين را دقيقا به خاطر بياوريم. درباره نحوه دقيق عملکرد مغز ( مثلا اينکه مغر ما پيش از درک هر لحظه آن را از حافظه کوتاه مدت بازخواني مي کند يا اينکه پيش از بازخواني از حافظه کوتاه مدت جريان زمان را به عنوان يک خاطره در جريان درک مي کند) بحث هاي زيادي وجود دارد، اما چيزي که فعلا روشن است، اين است که دژا-وو ربطي به روشن بيني و آينده نگري ندارد.
تقريبا دو سوم مردم جهان با چنين تجربه اي رو به رو مي شوند، پس نبايد نگران خراب شدن مغزتان باشيد. بررسي هاي روانپزشگان براي يافتن رابطه اي معني دار ميان بروز دژا-وو و اختلالاتي مثل اسکيزوفرني و عصبي بودن نيز هيچ نتيجه اي نداشته و ارتباطي ميان اين پديده با چنين اختلالاتي وجود ندارد. تنها عارضه مغزي که ممکن است با دژا-وو مرتبط باشد حمله صرع در ناحيه گيجگاهي مغز است. اغلب مردم در زندگي خود با دوره هاي ملايم حملات صرع رو به رو مي شوند ( که به معني ابتلا صرع نيست) و اين حملات هم لزوما به معني غش کردن و عوارض رفتاري ظاهري نيستند. دژا-وو مي تواند نشانه بروز چنين حملات زودگذر و خفيفي باشد.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: اجتماعی ، امنیتی ، ،
برچسب‌ها: