اما پس از حوادث 11 سپتامبر 2001 و آغاز دخالتهاي آمريکا در منطقه بويژه در منطقه استراتژيک «بابالمندب» و مداخله اين کشور در امور يمن و البته انحرافات از قبل آغاز شده در دولت يمن، اختلافات خاندان حوثي با دولت مرکزي بيش از پيش شد. پس از اين اختلافات بود که سخنرانيهاي افشاگرانه شهيد سيدحسين الحوثي بر سه پايه قرآن، قيام امام حسين(ع) و قيام امام خميني(ره) آغاز شد و در نهايت خروجي آن سخنرانيها شعار معروف حوثيها «اللهاکبر، مرگ بر آمريکا، مرگ بر اسرائيل، لعنت بر صهيونيزم و پيروزي از آن اسلام» بود. اين اختلافات در نهايت منجر به 6 دوره جنگهاي داخلي در يمن بين سالهاي 2004 تا 2010 شد که در آخرين دوره اين جنگها حمايت آشکار و ورود مستقيم سعودي و سپس آمريکا رقم خورد. حوثيها پس از آنکه رهبري چون شهيد سيدحسين الحوثي را در نخستين جنگ صعده از دست دادند، به رهبري سيدعبدالملک الحوثي مسير خود را ادامه دادند. اين جنبش هيچگاه و حتي در دوران جنگهاي ششگانه با دولت صنعا خواهان حکمراني نبوده است، چراکه ميداند هنوز پس از گذشت سالها از پايان پادشاهي «امامان زيديه» (دولت پادشاهي و البته ديني مسلک زيدي حاکم بر يمن قبل از تقسيم يمن به 2 حکومت شمالي و جنوبي) مردم اين کشور روي خوشي به چنين حکومتهايي ندارند. به علاوه اينکه يمن در منطقهاي سوقالجيشي قرار دارد که منجر ميشود اين گروه به راحتي نتواند حکومتي انقلابي و در عين حال فارغ از روابط معمول ديپلماتيک با همسايگاني چون عربستان و قدرتهايي چون آمريکا تشکيل دهد. در کنار اين دو دليل، حضور جريانات سلفي و حضور قدرتمندانه «القاعده» و تجربه انقلاب مصر و اخوانالمسلمين اين کشور به اين جنبش اين هشدار را ميدهد تا وقت مناسب از ورود به قواعد حکومتي خودداري کند. نکته ديگري که ميتوان به آن اشاره کرد، اميال همچنان باقيمانده برخي جريانات در عدن و جنوب يمن براي دوپاره کردن دوباره يمن است؛ جرياناتي که کمابيش از سوي لندن مورد حمايت قرار ميگيرند. اين در حالي است که به واقع به موجب اقدامات بسيار خوب فرهنگي اين جنبش بويژه پس از باز شدن فضاي سياسي اين کشور در پي انقلابهاي عربي و تقليد دقيق، عقلاني و نه احساسي انصارالله از حزبالله لبنان، اين جنبش توانسته است مردم يمن را با خود همراه کند. بنده به ياد دارم، زماني، در جريان جنگ ششم و اوج حملات رواني عليه اين جنبش، برخي دوستان يماني از پخش نوار سخنرانيهاي پرشور شهيد حسين الحوثي در تاکسيهاي صنعا(پايتخت) سخن ميگفتند؛ حال اما اين روزها تاسيس شبکه تلويزيوني «المسيره» موجبات قدرت بيشتر رسانهاي و فرهنگي اين جنبش در ميان مردم اين کشور شده است.
بايد گفت آنچه در حال رخ دادن در يمن است کمک جدي اصلاحي جنبش انصارالله به يمن است؛ کشوري که با وجود وعدههاي آمريکا و سعودي و دخالت هواپيماهاي بدون سرنشين آمريکايي نتوانسته در طول ساليان متعدد القاعده و تکفيريها را از اين کشور دور کرده و امنيتي به ارمغان آورد. دولت يمن نتوانسته است با فسادهايي که منجر به انقلاب يمن و سرنگوني ديکتاتوري بيش از 30 ساله علي عبدالله صالح شد، مبارزه کند. در اين مسير، براي جبران اين ضعف بزرگ، نخستين اقدام ايجاد امنيت گسترده در جايجاي اين کشور است که اکنون جنبش انصارالله در اين مسير حرکت ميکند. در اين زمينه اما وظيفه دستگاه سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران حمايت هوشمندانه از حرکت جنبش انصارالله است؛ حمايتي که منجر به قرار گرفتن اين جنبش در وضعيتي نشود که انصارالله بر خلاف واقع، جنبشي وابسته به ايران و «خارجساخته» معرفي شود و اين نيازمند دقت و هوشمندي در کلام و عمل همه مسؤولان است.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: سیاسی ، ،
برچسبها: